En daar ben ik dan weer, uw trouwe correspondent in Bulgarije. Na een jaar geleden de zomercursus Bulgaars aan de universiteit van Veliko Târnovo gevolgd te hebben, ben ik na een paar dagen in mijn geliefde Boekarest te hebben doorgebracht, weer terug in situ delicti. Dit blog zal mijn blog worden voor zowel mijn reis hier in Bulgarije als voor mijn tijd in Oost-Afrika, die in september begint. Maar eerst dus Bulgarije en Roemenie. Een paar dagen geleden ben ik van Amsterdam naar Boekarest gevlogen met Austrian airlines. Tot mijn stomme verbazing kwam ik op tijd aan, hetgeen een breuk vormt met de traditie dat ik op vluchten naar Boekarest altijd met een vertraging aankom van op zijn minst twee uur. In Boekarest aangekomen heb ik de traditionele bus genomen (die nu 8,5 lei kost). Na de busreis nam ik mijn intrek in Hotel Trianon, in dezelfde straat als waar ik in 2007 woonde. Diezelfde avond nog heb ik mijn vriendinnen Dia en Oana ontmoet, die ik ken van de Bulgaarse cursus van vorig jaar. De andere dag heb ik Boekarest onveilig gemaakt en mezelf een beetje verwend zoals dat alleen in mijn favoriete stad in Oost-Europa kan. Frappé's en verse citronade, begeleid door pannekoekjes met verse zoete kaas en rozijnen. Dat is pas vakantie! Op zaterdag een bezoek gebracht aan Ploie?ti, een oliestadje zestig kilometer ten noorden van Boekarest. Oana woont daar en stond erop dat ik op bezoek zou komen. Ik was wat huiverig, want Ploie?ti heeft niet de reputatie de allermooiste stad van Roemenie te zijn. Hoewel het station de ndruk geeft sinds 1940 niet meer te zijn opgeknapt, bleek het toch een aardig plaatsje. Een paar oude gebouwen staan nog overeind en er zijn een paar leuke musea. Hoogtepunt was een oud landhuis in Ottomaanse stijl, waarin tegelijkertijd een museum en een nachtclub waren gevestigd (een musem moet wat doen om er niet uit te zien als een bouwval). We werden heel vriendelijk rondgeleid en kregen maarliefst vijftig procent korting. Kom daar nog maar eens om in NL! Een plek die alleen in Oost-Europa kan bestaan is het oliemuseum in Ploie?ti. Het hangt vol met "grote namen" uit de olieindustrie en de rondleiding duurt tergend langzaam. En je moet nog opletten ook, anders wordt de gids boos! Op een gegeven moment, toen de gids niet keek, zijn we maar naar een terrasje gevlucht. Na het bezoek aan Ploie?ti ben ik nog even langsgegaan bij mijn familie aan de Cob?lcescustraat. Alles was nog min of meer bij het oude en de ?uica vloeide rijkelijk. De volgende dag ben ik met Dia en dier ouders naar Bulgarije gereden. Prettige tocht met leuke mensen. Het is nu toch wel een beetje. Vreemd om hier te zijn, waar weinig is veranderd, maar waar niet al mijn oude vrienden van vorig jaar zijn. We zullen zien of succes herhaald kan worden. In ieder geval heb ik het wel naar mijn zin. En nu ga ik een kebabche halen!