Wel, helaas kwam het niet echt tot typen in Bulgarije. Ik had het dermate leuk dat ik niet al te veel tijd besteedde aan het internet. het nieuws was dan ook duister genoeg.

Inmiddels bevind ik mij in een andere, vreemde wereld. Nairobi. Nairobi is een van de belangrijkste steden in Afrika en de hoofdstad van Kenia. Nairobi heeft 3,1 miljoen inwoners, maar geen openbaar vervoer of zelfs maar een rondweg. Resultaat: het verkeer staat het grootste gedeelte van de dag in de file. De file wordt nog eens verergerd door het feit dat alle goederen die van Mombasa (aan de kust) naar Oeganda moeten worden vervoerd door de stad heen moeten.

Het opslaan van een kamp in Nairobi is nogal bewerkelijk. Het appartement dat ik had geboekt bleek pal aan de luidruchtigste straat van de stad te zitten... het leek dus alsof de complete heksenketel van de stad door mijn appartement heenreed. De dag erop dus subiet begonnen met het zoeken naar een appartement dat niet de sonore eigenschappen heeft van een wegrestaurant boven de A4.

Dat laatste bleek nogal een klus, omdat tegelijk met de grote migratie van de gnoes op de Masaai Mara, ook de Homo Sapiens Sapiens een wilde trektocht begint door zijn natuurlijke biotoop. Wie er nog aan twijfelt dat mensen kuddedieren zijn, zie hier een overtuigende gelijkenis tussen onze soort en de gras-kauwende bewoners van de Afrikaanse savannes.

Na half Nairobi te hebben aanschouwd, vonden we uiteindelijk een appartementje. Veel duurder dan gepland, maar zonder keus is eht makkelijk kiezen. Positief punt: het complex heeft een zwembad!

Nairobi zelf is een stad vol contrasten. Het centrum is alleen leuk overdag ( na 6 uur is alles dicht, is het er donker en is eht er gevaarlijk), terwijl de buitenwijken werkelijk erg royaal zijn opgezet. Het lijkt wel of iedere blanke hier in een villa woont. Vooral de armoede bestrijders natuurlijk... Je kunt je afvragen of die niet in eerste instantie hun eigen armoede bestrijden.

Aan de andere kant van de sociale ladder bevinden zich de sloppenwijken, die ik nog niet gezien heb (en waarschijnlijk ook nooit ga zien). In de ene wijk eet men nooit vlees omdat het te duur is, in de andere wijk gaan de weklgestelde Kenianen naar restaurants als The Viking House, een restaurant waar ik gisteren voor het eerst kennismaakte met wat Nederlandse expats. In dit restaurant worden continue verschillende soorten vlees gebraden en de gast kan zelf bepalen welk vlees hij wel of niet neemt. De obers lopen door de zaal met grote speizen waaraan het vlees nog naaknispert uit de oven. Heerlijk vlees overigens, maar wel een schril contrast met de rest van de stad...

de gnoetjes,

Daan